Hoe ook een 0-0 mooi kan zijn?!!!

Een matchke aan zee voetballen deden de bezoekers reeds 14 dagen
voordien bij Blankenberge met een toen puike 2-4 overwinning. Op
deze vochtige maar vurige avond, op bezoek bij Diksmuide-Oostende
leek het voor de groenwitten van KVV ST Denijssport een hoogdag te
zijn met als gevolg dat een hele meute supporters deze voor hun
David tegen Goliath strijd voor geen geld van de wereld wouden
missen. Zoals het een goede strijd betaamt kwam ook deze met het
nodige trommelgeroffel, hoorngeschal en Bengaals vuur erbij. De
troepen van coach Alexander begonnen met veel overtuiging aan de
wedstrijd en lieten de gezangen van het thuispubliek niet aan hun
hart komen. Voor de aanvang van de wedstrijd werd met een
ingetogen minuut stilte de vader van doelman De Jonghe geëerd die
veel te jong zijn weg naar de Elyzeese velden gevonden had en later
zou blijken vanuit die eeuwigheid, zijn zoon “een handje” zou
toesteken. Beide ploegen kozen aanvankelijk voor een goede
organisatie, maar niet dat er met de handrem op werd gespeeld. Het
was een fijn aftasten van beide teams, met een snelle en
dribbelvaardige Bronchain bij de thuisploeg en een felle en gretige
Langeraert bij de bezoekers als smaakmakers. Die laatste stuwde de
troepen voorwaarts, met een aantal mooie acties en combinaties tot
gevolg. Eén daarvan zette Dekeyser alleen voor doel, maar die liet het
na zijn ploeg, op dat moment verdiend, op voorsprong te brengen.
De thuisploeg leek te beseffen dat de groenwitte horde niet zomaar
naar de kust gekomen was, maar dat ze er een vette kluif aan
hadden.
De speaker meldde dan ook bij aanvang van de rust dat de thuisploeg
in de 2 e helft naar hun spionkop zou spelen. Dat gaf hen bij uittrede
van de catacomben inderdaad een ander elan en ze gingen voluit ten
aanval. Het werd een prachtige ‘battle’ in al zijn facetten, met vele
hoekschoppen, vrijschoppen en warrige fases voor het doel van een
uitmuntende doelman De Jonghe. Strijdend als leeuwen smeten de

gladiatoren zich voor elke bal. Scheids Van Gool floot al bij al een
correcte wedstrijd, maar trok misschien iets te snel 2 e geel bij een
lichte overtreding van een sublieme Langeraert. Beide teams deden
een paar nodige wissels, waardoor de fysieke slag in evenwicht bleef,
maar er ook wat meer openingen in het spel kwamen. De kustboys
bleven de moedige bezoekers onder druk zetten. Een resem
hoekschoppen volgden elkaar op, doelman De Jonghe kroonde zich
tot man van de match met een paar mooie parades, het doelhout
beefde 2 maal in de laatste seconden maar de Gentse randploeg
hield stand en behaalde zo een gouden punt. De papa keek mee en
zag dat het goed was!!!