Een matchke aan zee voetballen deden de bezoekers reeds 14 dagen
voordien bij Blankenberge met een toen puike 2-4 overwinning. Op
deze vochtige maar vurige avond, op bezoek bij Diksmuide-Oostende
leek het voor de groenwitten van KVV ST Denijssport een hoogdag te
zijn met als gevolg dat een hele meute supporters deze voor hun
David tegen Goliath strijd voor geen geld van de wereld wouden
missen. Zoals het een goede strijd betaamt kwam ook deze met het
nodige trommelgeroffel, hoorngeschal en Bengaals vuur erbij. De
troepen van coach Alexander begonnen met veel overtuiging aan de
wedstrijd en lieten de gezangen van het thuispubliek niet aan hun
hart komen. Voor de aanvang van de wedstrijd werd met een
ingetogen minuut stilte de vader van doelman De Jonghe geëerd die
veel te jong zijn weg naar de Elyzeese velden gevonden had en later
zou blijken vanuit die eeuwigheid, zijn zoon “een handje” zou
toesteken. Beide ploegen kozen aanvankelijk voor een goede
organisatie, maar niet dat er met de handrem op werd gespeeld. Het
was een fijn aftasten van beide teams, met een snelle en
dribbelvaardige Bronchain bij de thuisploeg en een felle en gretige
Langeraert bij de bezoekers als smaakmakers. Die laatste stuwde de
troepen voorwaarts, met een aantal mooie acties en combinaties tot
gevolg. Eén daarvan zette Dekeyser alleen voor doel, maar die liet het
na zijn ploeg, op dat moment verdiend, op voorsprong te brengen.
De thuisploeg leek te beseffen dat de groenwitte horde niet zomaar
naar de kust gekomen was, maar dat ze er een vette kluif aan
hadden.
De speaker meldde dan ook bij aanvang van de rust dat de thuisploeg
in de 2 e helft naar hun spionkop zou spelen. Dat gaf hen bij uittrede
van de catacomben inderdaad een ander elan en ze gingen voluit ten
aanval. Het werd een prachtige ‘battle’ in al zijn facetten, met vele
hoekschoppen, vrijschoppen en warrige fases voor het doel van een
uitmuntende doelman De Jonghe. Strijdend als leeuwen smeten de

gladiatoren zich voor elke bal. Scheids Van Gool floot al bij al een
correcte wedstrijd, maar trok misschien iets te snel 2 e geel bij een
lichte overtreding van een sublieme Langeraert. Beide teams deden
een paar nodige wissels, waardoor de fysieke slag in evenwicht bleef,
maar er ook wat meer openingen in het spel kwamen. De kustboys
bleven de moedige bezoekers onder druk zetten. Een resem
hoekschoppen volgden elkaar op, doelman De Jonghe kroonde zich
tot man van de match met een paar mooie parades, het doelhout
beefde 2 maal in de laatste seconden maar de Gentse randploeg
hield stand en behaalde zo een gouden punt. De papa keek mee en
zag dat het goed was!!!

Veel zon was beloofd, maar het waren vooral de wolken die baas waren aan de
hemel op zondagnamiddag aan ’t Kleinkouterken. De jeugdige aanhang van de
thuisploeg trachtte alvast de sfeer er wat in te brengen voor wat een 3 punter
voor de groen witten moest worden. De wedstrijd was goed en wel op gang
gefloten als doelman Olievier een slechte inpas bal gaf in de voeten van De
Smet, maar de spits van KVV nam het geschenk niet aan en schoot de bal hoog
over. De mannen van coach Alexander lieten het niet aan hun hart komen. Ze
hadden meer balbezit bleven en bleven bij balverlies hoog druk zetten. Folens
testte de doelman op doorkoppen van De Smet en Arican bleek te verrast aan
de 2 e paal om het leer tegen de netten te jagen. Behalve een schuiver van
nogmaals Arican en een slap schot van L. Van De Velde kreeg de thuisploeg
ondanks het betere van het spel niet echt veel kansen. Typisch cliché in het
voetbal is dan dat het doelpunt aan de overkant valt. Margo mocht van de
assistant scheids na een dubieuze buitenspelfase naar binnen komen en
voorzetten waar Lingier in de rug van Langeraert mooi binnenkopte en
doelman De Jonghe kansloos liet. Een domper voor de thuisaanhang en de
thuisploeg opnieuw op achtervolgen aangewezen. Wervik met een 0-1
voorsprong ging zo best gevleid de rust in.

Na de rustpauze was al snel duidelijk wat het spelbeeld zou zijn : Een naar
kansen zoekende thuisploeg tegen stugge en fel verdedigende bezoekers.
Coach Alexander bracht vrij snel S. Van De Velde en Mussche in, maar ondanks
hun inspanningen bleven ze zonder succes tegen de Wervikiaanse muur lopen.
Een zeer aanwezige en soms wel oogstrelende De Keyser vond dan toch de
opening en schilderde de bal op het hoofd van De Smet, maar dit keer werd
doelman Olievier bijgestaan op de lijn door 1 van zijn verdedigers. Vele
manieren om de geel rode verdediging te ontmantelen werden tevergeefs
uitgeprobeerd. Het eindigde op een gefrustreerde namiddag voor de
thuisploeg die nochtans na de overwinning van vorige week bij Blankenberge
op meer had gerekend. Dat de scheidsrechter dan ook nog eens de juiste extra
tijd niet in acht nam, gaf alleen nog meer aanleiding tot frustratie en
ontgoocheling. Wervik loopt zo met slechts 7 gemaakte doelpunten en 9
tegendoelpunten 3 punten uit op KVV St Denijssport, dat volgend weekend
afzakt naar Oostende moet om daar punten mee te graaien.

​Jeffery Goeman